Koniec lutego w Górach Sowich, część 2. - Kalenica

Niedziela 19 lutego - z pięknym słońcem i Biegiem Gwarków -  wydobyła prawdziwy urok Gór Sowich. Kolejnego urlopowego dnia postanowiliśmy wejść na Kalenicę. Wymagało to od nas wejścia w Jugowie na żółty szlak, który poprowadził nas wprost do celu. Ze szlaku roztaczał się czarowny widok na Jugów. Błękitne niebo i skrzący się w promieniach słonecznych śnieg sprawiały wymarzoną atmosferę do górskich spacerów. Dość szybko jednak, w wyższych partiach szlaku, okazało się, że pogoda jest zwodnicza, bowiem obok wyrazistego słońca w wędrówce towarzyszył nam dość silny i bardzo przenikliwy zimny wiatr.

Dojście do szlaku żółtego

Na żółtym szlaku, widok w stronę Jugowa

Na żółtym slzku

Początkowo szlak żółty prowadził delikatnie zboczem górskim. Na wysokości ok. 700 m ścieżka skręca w lewo i wprowadza nas w las, idąc czymś na wzór płytkiego wąwozu. Przejście nie należało do łatwych, bowiem w lesie zalegało bardzo dużo śniegu i w miarę swobodna wędrówka była możliwa jedynie po śladach wcześniejszych turystów. Z doświadczenia jednak już wiemy, że dolnośląskie żółte szlaki są w zdecydowanie gorszej kondycji niż szlaki czerwone. Na Przełęcz Bielawska Polana dotarliśmy więc nieco zmęczeni. Tam zatem postanowiliśmy chwilę odpocząć z drewnianym schronie turystycznym i zbierając siły obserwowaliśmy zmagania uczestników Biegu Gwarków.

Żółty szlak przed Bielawską Polanką 

Bielawska Polanka

Na Bielawskiej Polance szlak żółty łączy się z Głównym Szlakiem Sudeckim, w związku z czym dalszą wędrówkę kontynuowaliśmy już w zdecydowanie lepszym komforcie – śnieg na szlaku został rankiem ubity przez skuter śnieżny. Teraz czekała nas nieustająca wędrówka w górę. Zatrzymaliśmy się raptem dwa razy. Pierwszy raz w miejscu, gdzie strzałka kieruje turystów na szczyt Żmija. Warto tam podejść ze względu na wspaniałe widoki na okolicę. Po raz drugi już na wysokości Rezerwatu „Bukowa Kalenica”, by podziwiać florę tej części Gór Sowich.

Czerwony szlak za Bielawską Polanką w stronę Kalenicy

Nawet kije szły w rękawiczkach

Ośnieżone świerki 

Widok ze szczytu Żmija

Bukowa Kalenica

Bukowa Kalenica

Bukowa Kalenica

Na Kalenicę dotarliśmy stosunkowo prędko – pomimo przenikliwego wiatru. Stojąca na jej szczycie stalowa wieża widokowa ma już swoją historię. Została wykonana w 1932 r. w Bielawie, a na Kalenicy zamontowana w 1933 roku. Nazwano ją na cześć marszałka Hindenburga – Hindenburgtum. Sama Kalenica liczy 964 m n.p.m. i jest trzecim co do wysokości szczytem Gór Sowich – po Wielkiej Sowie (1015 m n.p.m.) i Małej Sowie (972 m n.p.m.). Z wieży można dostrzec panoramę Bielawy.

Wieża na Kalenicy

Schron turystyczny na Kalenicy 

Widok ze zbocza Rymarza przed Zygmuntówką

Na zboczu Rymarza

Wędrówkę kontynuowaliśmy szlakiem czerwonym, zatrzymując się na szczycie Słonecznej (949 m n.p.m.). Następnie po prawej stronie zostawiliśmy szczyt Rymarza (913 m n.p.m.), udając się w kierunku schroniska „Zygmuntówka” z zamiarem zjedzenia tam obiadu. Niestety „Zygmuntówka” przeżywała w tym czasie prawdziwy najazd niedzielnych turystów, więc zrezygnowaliśmy z pomysłu posiłku w niej, kierując się w stronę „Bukowej chaty”. Tam skosztowaliśmy pyszny sernik, smażony ser i frytki, podziwiając ciekawe, drewniane wnętrza „Bukowej chaty”. Do Jugowa wróciliśmy zielonym szlakiem.

Zielony szlak w stronę Jugowa

Słoneczna pogoda sprzyjała, by przyjrzeć się nieco bardziej architekturze wsi. Oczywiście nie mogło zabraknąć zdjęć figury św. Jana Nepomucena datowanej na 1796 rok.

Kolejny dzień w Górach Sowich zaliczyliśmy do udanych.