W ostatnich tygodniach blog Peregrinationes Silesies — z powodu licznych zajęć Autorki — zasnął twardym snem zimowym. Dzisiaj się budzi — i to w dodatku w sposób nietypowy, bo przyrodniczy. O florze Dolnego Śląska jeszcze tutaj nie pisano. Zaczniemy skromnie — od zachęcenia do majowych i czerwcowych wędrówek po łąkach Ziemi Kłodzkiej, które na przełomie wiosny i lata pokrywają się żółtym kwieciem. Kwiat, który najczęściej występuje w okolicach Kudowy Zdroju, Dusznik Zdroju, Lewina Kłodzkiego, Radkowa, Gorzanowa i okolic Śnieżnika, z powodu swego podobieństwa do róży jest nazywany różą kłodzką i już dawno stał się symbolem Ziemi Kłodzkiej. Jego wysokość sięga 10–50 cm, a wygląd przyciąga oko turysty złotożółtą barwą kul, utworzonych z kilkunastu zachodzących na siebie płatków. Legendy mówią, że kwiat ten miał podarować mieszkańcom Ziemi Kłodzkiej sam Liczyrzepa jako zadośćuczynienie za przerwanie zabawy podczas zrękowin kmiecia z Gorzanowa z córką kowala. Liczyrzepa — przerażający
Celem bloga jest prezentacja uroków architektoniczno-przyrodniczych i popularyzacja historii Dolnego Śląska oglądanego okiem turysty.